Redlog.pl – Manchester United – blog fanów Because we are United

Poprzedni sezon był bez wątpienia najlepszy w wykonaniu Naniego, od kiedy ten występuje w barwach Manchesteru United. Miał on bowiem ogromny wpływ na grę United, nie tylko na skrzydłach, ale także w środku pola. Chociaż sam zainteresowany ogólnie rzecz biorąc może być bardzo zadowolony ze swojej postawy, to większość obserwatorów lub po prostu kibiców może zarzucić mu kilka wad, które niczym blizny szpecą jego wizerunek piłkarza nieprzeciętnego.

Tytuł może wydać się z pozoru pytaniem trywialnym, bo oczywistym, jest że David Beckham to żywa legenda piłki nożnej. Chodzi mi jednak o zgoła odmienną kwestię – czy Anglik ma prawo być nazywany legendą Old Trafford, mimo, że przez ostatnie 8 lat swej piłkarskiej kariery w Teatrze Marzeń wystąpił zaledwie dwa razy i tylko raz w trykocie z diabełkiem na piersiach (podczas spotkania benefisowego Gary'go Neville'a). W dodatku, pomimo bycia wychowankiem, opuścił klub w wieku zaledwie 28 lat na rzecz Realu Madryt, w którym prezes Florentino Perez realizował marzenia o stworzeniu galaktycznego dream-teamu złożonego z największych gwiazd światowej piłki. Czy taki piłkarz ma prawo być stawianym na jednej półce z wiernymi do samego (albo prawie samego) końca legendami United, jak Keane, Scholes czy Giggs?

Według przeprowadzonych niedawno badań, Manchester United to najbardziej znienawidzony klub sportowy na świecie. Cóż, taki już los wielkich, że zawsze mają tyle samo zwolenników ilu przeciwników. Wyprzedzamy aktorów z Barcelony mającej Messiego, który ciągnie za sobą miliony dziesięciolatków z całego świata. Zostawiamy daleko w tyle Chelsea. Dlaczego!?

Jedno jest pewne – wszyscy kochamy piłkę nożną. Niezależnie od przynależności narodowej i barw klubowych czynnikiem łączącym wszystkich kibiców jest wspólna, ze wszech miar wielbiona przez nas dyscyplina. W jej obrębie można jednak wyróżnić dwie swego rodzaju podtypy; piłkę klubową i reprezentacyjną - podział może niezauważany przez nas na co dzień, ale jakże istotny. Jako, że niedawno weszliśmy w okres wakacyjny, jesteśmy świeżo po Mistrzostwach Europy U-21 i w trakcie Copa America, warto zwrócić uwagę na to, jak różni się stosunek do piłki klubowej i reprezentacyjnej zarówno wśród piłkarzy, jak i kibiców. Utarło się niegdyś powiedzenie, że piłka klubowa jest dla kibiców-koneserów a piłka reprezentacyjna dla wszystkich, ale należy sobie postawić pytanie, czy aby nie zaczyna ono powoli tracić na aktualności?

Nie pisałbym o tym, gdyby to nie było groźne. Nie wspomniałbym, gdyby nie układało się to w logiczną całość. Wyśmiałbym cały pomysł, gdyby nie przykłady z przeszłości dowodzące, że taki ruch jest jak najbardziej możliwy. Zająłbym się czymś innym, gdyby w razie uchwalenia takowego projektu, Rzeczpospolita Polska mogła się na to nie zgodzić. W najskrajniejszym przypadku kategoria Z przymrużeniem oka powiększyłaby o jeden wpis. Niestety, jest inaczej.

Pragniemy przedstawić szóstą część cząstkowych wyników konkursu na komentatora roku - tym razem za miesiąc czerwiec. To oznacza, że jesteśmy już na półmetku naszego redlogowego konkursu. Postaraliśmy się, by owe wyniki okazały się możliwie jak najbardziej sprawiedliwe.

Pewne znane przysłowie twierdzi, że prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna, lecz po tym jak kończy. Na ile jest ono fałszywe, możemy łatwo przeanalizować na przykładzie naszego (już) byłego pomocnika, Paula Scholesa.

Czy po znakomitym pierwszym sezonie, który przekroczył oczekiwania wszystkich, nasz ulubiony Meksykanin może przenieść swoje sukcesy na następny rok w Premier League?

Po obfitującym w pasjonujące spotkania i niespodziewanie wyniki sezonie przyszedł czas na ocenę indywidualnej dyspozycji piłkarzy Premier League. Przez cały okres rozgrywek angielskiej ekstraklasy na łamach Redloga pojawiały się podsumowania kolejnych kolejek, zawierające najlepszą jedenastkę danego weekendu. Po zsumowaniu ich wszystkich ułożona została drużyna marzeń mijającego sezonu. Sposób doboru piłkarzy był ściśle oparty na cotygodniowych notowaniach, dlatego może on w kilku miejscach być niespodzianką dla kibiców, którzy regularnie śledzili rozgrywki Premiership. Często bowiem piłkarz, który cały sezon prezentował równy, solidny poziom, przegrywał rywalizację o miejsce w zespole z objawieniem konkretnej kolejki, przez co, w perspektywie całego sezonu, nie znalazł się w drużynie marzeń. Stwierdziłem jednak, że taki sposób utworzenia jedenastki będzie najbardziej obiektywny, ale nie uznaję go za oczywiście rozstrzygający i zapraszam do wpisywania własnych propozycji w komentarzach.

Anders Lindegaard ma już za sobą debiutancki sezon, a raczej połowę sezonu za sobą. Duńczyk na Old Trafford trafił 1 stycznia 2011 z norweskiego Aalesunds FK. Od samego początku kibice zaczęli o nim mówić jako o nowym rezerwowym, a nie jako o następcy Edwina van der Sara, który zakończył zawodową karierę.