Redlog.pl – Manchester United – blog fanów Because we are United

Gdy Cristiano Ronaldo przenosił się do Realu Madryt, wielu kibiców zastanawiało się, kto będzie jego następcą w zespole Czerwonych Diabłów. W prasie pojawiały się spekulacje o Franku Ribery, Davidzie Silvie, czy też Holendrze Robenie. Nikt nie spodziewał się, że sir Alex na następcę Ronaldo szykuje jego rodaka: Naniego. Wielu pukało się czoło słysząc zapewnienia Fergusona o przejęciu przez młodego Portugalczyka pozycji Ronaldo na lewym skrzydle linii pomocy. Już niedługo będziemy mogli się przekonać, czy rzeczywiście Nani jest w stanie zastąpić swojego rodaka i stać się nową gwiazdą zespołu z Old Trafford.

Końcówka sierpnia oraz pierwsze godziny września od lat upływają pod znakiem kończącego się okienka transferowego i rozpoczynającego się roku szkolnego. W Anglii miało być ciekawie, ale spokojnie i nawet by to wyszło... gdyby nie City.

Wiele razy bywało, że Ferguson robił co najmniej dziwne manewry na rynku transferowym. Cóż... Wtedy trzeba było dać trenerowi kredyt zaufania. Teraz też trzeba. Martwi jednak to, że kiedyś może się sprawdzić stare piłkarskie porzekadło: kto w okienku transferowym się nie wzmacnia, ten stoi w miejscu lub się cofa. Tkwienie w tym samym punkcie w lidze angielskiej wbrew pozorom oznaczać będzie krok w tył - i to ogromny.

Dwa lata wyczekiwania, zapewnień, że to już niedługo i zakładów o kratę browaru (pozdrawiam moich kolegów, jeśli dobrze pamiętam to było między Zdunem i Padre) właśnie przeżyło swój koniec. Koniec tak nagły, jak piękny. Anderson Luís de Abreu Oliveira, czyli po prostu Anderson na początku trzeciego roku swojej gry dla United zdobył swoją pierwszą, dziewiczą bramkę. Zrobił to w pięknym stylu, ale o tym za chwilę. Ważne jest również to, dzięki komu (dość pośrednio, ale jednak) ten gol mógł zostać strzelony. To Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, czyli Cristiano Ronaldo (swoją drogą, wie ktoś skąd u nich się biorą te długie nazwiska?).

Zgodnie z poprzednimi zapowiedziami w tym wpisie możecie przeczytać moje oceny dla każdego z zawodników linii pomocy Czerwonych Diabłów, a już wkrótce ukaże się już ostatnia część tego cyklu, a mianowicie podsumowanie sezonu 2008/2009 w wykonaniu napastników Manchesteru United.

Ostatnie wydarzenia, które odbyły się z udziałem Manchesteru United, skłoniły wielu z nas do rozpatrzenia podstawowych wartości kierujących współczesnym futbolem. Wiele akapitów poświęcono granicy pomiędzy gwiazdą, idolem a legendą; nie zabrakło również burzliwych komentarzy po „pyskatych odzywkach” Carlosa Teveza. Po dość długiej przerwie chciałbym powrócić dziś z tematem, w którym będę chciał przeciwstawić się stereotypom współczesnego świata piłki nożnej, a jednocześnie połączyć w całość wszystkie te czynniki, które w ostatnich dniach szokowały zapewne niejednego kibica Czerwonych Diabłów.

Waleczny, zadziorny i nieustępliwy. Nie odpuszczał żadnej piłki, obrońców rywali niemiłosiernie zmuszał do błędu. Jakby tego było mało, potrafił znaleźć się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie i zrobić najbardziej odpowiednią rzecz - w doliczonym czasie gry wbić gola z odległości pięciu metrów, ratując remis lub zwycięstwo dla United. Carlos Tevez natychmiast stał się ulubieńcem kibiców Czerwonych Diabłów, a podczas każdego meczu z trybun Teatru Marzeń można było usłyszeć gromkie „Argentina! Argentina!”. Teraz wiadomo, że wychowanek Boca Juniors nie przedłuży kontraktu na Old Trafford. Komuś jednak rozwiązał się język…

Sir Alex Ferguson ma wiele zalet. Rzekłbym nawet, że całe mnóstwo. Gdyby ich nie miał, nie byłby tym, kim obecnie jest. Ale zdecydowanie najlepiej szło mu kiedy w grę wchodził kontakt z zawodnikami. Poza nielicznymi przypadkami (dlatego uważam, że problemem w sporze United - Tevez był ten drugi), SAF zawsze świetnie dogadywał się z piłkarzami. I zawsze potrafił znaleźć zawodników, którzy pasowali do jego wizji United. W ciągu ostatnich lat dokonał kilku naprawdę świetnych transferów za relatywnie niewielkie pieniądze. I zawsze trafiał w dziesiątkę. Czy taką samą perełką zostanie niedługo okrzyknięty Michael Owen?

Najpierw Kaka, później Ronaldo a teraz Benzema – Florentino Perez z uporem godnym lepszej sprawy realizuje swoją wizję nowych „Galacticos”. Po kolei zgarnia najgorętsze nazwiska na rynku, monopolizując listę największych hitów transferowych tego lata. Wysysa wszystko, co najpopularniejsze, dla reszty świata zostawiając ochłapy w postaci drugorzędnych kopaczy. I cóż ma począć biedny Ferguson? Stracił dwie gwiazdy ataku, a teraz Midas z Madrytu zgarnia mu sprzed nosa wszystkich, którzy mogliby je zastąpić. Według najświeższych doniesień mediów, także Franck Ribery przebiera nóżkami na myśl o przeprowadzce do stolicy Hiszpanii. Jeśli on również wybierze Santiago Bernabeu, sir Alexowi zajrzy w oczy widmo sezonu z jakże przeciętną, w porównaniu do ostatnich lat, drużyną. Ciemno wszędzie, głucho wszędzie… co oto będzie, co to będzie…?

Jedno jest pewne: pewien etap na Old Trafford minął. Ekipę sir Alexa Fergusona opuszczają dwaj najbardziej medialni gracze, którzy zapewne przez wielu uważani są również za najlepszych zawodników „Czerwonych Diabłów”. Mowa oczywiście o Cristiano Ronaldo i Carlosie Tevezie. Portugalczyk Anglię zamienia na słoneczną Hiszpanię (Real Madryt), zaś Apacz prawdopodobnie zostanie w Premier League i zasili szeregi rywala zza między, czyli Manchesteru City.