Redlog.pl – Manchester United – blog fanów Because we are United

"Festyny odpustowe zmorą ludzkości" - mógłby głosić napis nad którąś z greckich akademii. Przynajmniej tego zdania był Jakub, układający właśnie program takiego właśnie festynu na zlecenie ojca Łukasza. Program oczywiście, w przeciwieństwie do tych będących aktualnie we wsi na czasie (a może jednak Naczasie?), spełniony musiał być później w stu procentach. Ciężkie jest życie parafianina...

Selin chodziła struta cały tydzień. Było jej wstyd. Za to jak zachował się jej chłopak, nie za to, że próbowała pocałować księdza. Kolorowe kobiece pisma jasno piszą, że o swoje szczęście trzeba walczyć i nierzadko mu dopomóc, oraz że każda bariera jest do pokonania.

Dawno już nie grali Polacy z tak mocnym rywalem – pomyślał Jan i zapalił zręcznym ruchem papierosa – dawno już tak mocnemu rywalowi nie strzelili bramki, nie wygrali, nie sprawiali nawet wrażenia wierzących w końcowy sukces – toczył dalej wewnętrzny monolog, jedną ręką paląc, drugą głaszcząc buldożka Brutusa po małym łebku (bo piesek wrócił z włóczęgi, nie wiadomo skąd, nie wiadomo jak, ale wrócił do swojego właściciela). Z letargu wybudziło go nieśmiałe pukanie. Nie spiesząc się, zgasił papierosa, podniósł swoje nienajmłodsze już ciało i ruszył w kierunku drzwi. Ale gdyby wiedział, co nastąpi w ciągu kilku następnych godzin, prawdopodobnie wolałby w samotności obejrzeć mecz Polska – Niemcy. Daleko od Manchesteru, odcinek 3 – „I 8:2 be an Arsenal fan right now”

Nieodłącznym psem Jana jest jego towarzysz Brutus, którego od dwóch tygodni nikt nie widział we wsi. Było to spowodowane tym, że najlepszy przyjaciel pana Janka, jak zwykle, wybrał się koleją w podróż w jedną stronę. O tym, gdzie był i czego nie widział (pies, nie pan Janko) można by napisać nie jedną książkę.

Kiedy nastał poniedziałek, biedna Gertruda obudziła się w środku nocy, a mianowicie o godzinie trzynastej zero zero. Leniwie wydostała się z pościeli bogato zdobionej różnobarwnymi kwiatkami bliżej nieokreślonego gatunku. Wsunęła swoje małe stopy w kapcie, których czubki wieńczyły dumnie pluszowe zajęcze łby i powlokła się do małej łazienki mającej swoje miejsce tuż obok pokoju rudowłosej dziewczyny.

Sierpień. Miesiąc wszelakich pielgrzymek (do Częstochowy wybyli ojciec Łukasz i podążająca za nim wiernie Celine – poza tym, jak można przeoczyć szansę zobaczenia takiego wielkiego miasta?), abstynencji (na wieść o tym pan Jan prychnął pogardliwie), wakacji (co musiało odroczyć plany Gertrudy o „zaszpanowaniu”, jak to mówią w wielkich miastach, przemalowanym na czerwono traktorem) i rozpoczęcia nowego, piłkarskiego sezonu.

Dawno, dawno temu, a właściwie to nie tak dawno, w dalekiej krainie, chociaż w zasadzie to całkiem niedaleko, w małej wiosce gdzieś w Polsce niczym niezmącone życie wiodą jej mieszkańcy.

Jaki jest nasz polski piłkarz, każdy widzi. Naszym grajkom w Europie się nie wiedzie, kadra też kuleje. Zapaleńcy oglądają z zapartym tchem rozgrywki ligowe i przy odrobinie szczęścia mogą natrafić na kontrowersyjny wywiad z polskim piłkarzem, który z biegiem czasu staje się kultowy.

Okazuje się, że wobec zapowiedzi Ashleya Younga, który podejmie ostateczną decyzję w sprawie transferu dopiero po swoim ślubie, Sir Alex Ferguson wciąż szuka nowego ofensywnie usposobionego pomocnika. Na nowych kandydatów długo nie trzeba było czekać. Czyżby skauci Manchesteru United zawędrowali aż na Jamajkę?

Redaktorzy Redlog.pl rozwiązali zagadkę decyzji Paula Scholesa o odejściu na emeryturę. Jak się okazuje, to smutne wydarzenie nie jest przypadkowym zrządzeniem losu, ale wynikiem zorganizowanej akcji. Sensacyjne wieści potwierdzają źródła zbliżone do PZPRN i rządu Polski Ludowej Rzeczypospolitej Polski.