Redlog.pl – Manchester United – blog fanów Because we are United

Są tacy zawodnicy, których umiejętności nieraz przez kibiców są negowane, a praca niezauważana. Piłkarze ci muszą starać się więc bardziej niż inni, rozwijać się i pokazywać coraz to większe zdolności, by zadowolić swoich fanów. Przez taką drogę przeszedł już Darren Fletcher, swoją wartość udowodnił Michael Carrick, a w ubiegłym sezonie krok ku temu uczynił też inny zawodnik środka pola, Darron Gibson.

Manchester United bez najmniejszych problemów pokonał wczoraj Schalke 04 Gelsenkirchen, dzięki czemu 28 maja zagra w finale z Barceloną, rozgrywanym na legendarnym Wembley. Ostatni mecz sezonu będzie niejako rewanżem za rzymski finał Ligi Mistrzów sprzed dwóch lat, gdzie triumfowała Duma Katalonii. Tyle tytułem wstępu.

Znacie to uczucie, kiedy do najistotniejszych spotkań sezonu zostało kilka dni, a tu nagle okazuje się, że w którejś tam formacji w skutek paru kontuzji nagle wychodzą na jaw spore braki? W sumie głupie pytanie, skoro pisze na blogu fanów „Czerwonych Diabłów”. Naszą i tak nieciekawą sytuacje w pomocy właśnie pogorszyła kontuzja Andersona, która wyeliminuje go z gry na dwa miesiące.

Uczeni fizycy uważają, że każdy wybór powoduje powstawanie wielu alternatywnych wszechświatów, w których każdym historia biegnie swoim tokiem w zależności od opcji, która mogła zostać wybrana. Szczerze przyznam, że nie do końca to rozumiem i nie zanosi się, abym w najbliższym czasie te wyobrażenie całkowicie przyswoił. Nie niszczy to mojej nadziei, iż znajdziemy się w tej nogawce spodni czasu, która zagwarantuje nam spełnienie się poniższych zdarzeń.

Za nami ciężki sezon pełen wzlotów i upadków - po wspaniałym dwumeczu z Milanem odpadamy z nie najwyższej klasy Bayernem, potrafimy rozprawiać się w pięknym stylu z Arsenalem na wyjeździe, a po chwili ulegamy Chelsea u siebie, potrafimy wygrywać pięknie derby z The Citizens, a przegrywać na wyjeździe z The Reds. Jedni powiedzą: "Dobry sezon, daliśmy radę, przynajmniej wygraliśmy Carling Cup". Drudzy natomiast wspomną, że powinniśmy nadal wygrywać wszystko, ponieważ nadal mamy w składzie tak wielkich i doświadczonych graczy jak Paul Scholes, Ryan Giggs, Edwin Van der Sar czy Gary Neville. Pytanie tylko na jak długo? Każdy z nas wie że ci piłkarze mają swoje lata i kolejny sezon może być ich ostatnim.

Krótki przegląd tych, którzy są/byli z nami od początku. Rzut okiem na kariery zapoczątkowane w Teatrze Marzeń. Serdecznie zapraszam Was, drodzy Czytelnicy do spędzenia tych kilku chwil w doborowym towarzystwie wychowanków Manchesteru United.

Dwa lata wyczekiwania, zapewnień, że to już niedługo i zakładów o kratę browaru (pozdrawiam moich kolegów, jeśli dobrze pamiętam to było między Zdunem i Padre) właśnie przeżyło swój koniec. Koniec tak nagły, jak piękny. Anderson Luís de Abreu Oliveira, czyli po prostu Anderson na początku trzeciego roku swojej gry dla United zdobył swoją pierwszą, dziewiczą bramkę. Zrobił to w pięknym stylu, ale o tym za chwilę. Ważne jest również to, dzięki komu (dość pośrednio, ale jednak) ten gol mógł zostać strzelony. To Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, czyli Cristiano Ronaldo (swoją drogą, wie ktoś skąd u nich się biorą te długie nazwiska?).

Już kilka dobrych dni minęło od ostatniego meczu sezonu. Sezonu, który bez cienia wątpliwości można zaliczyć do bardzo udanych. Mnie osobiście cieszą nie tylko zdobyte trofea, nie tylko fakt, że United walczyli do końca o zwycięstwo w każdych rozgrywkach, ale niezwykle udane występy pukającej do bram pierwszej drużyny młodzieży. Śmiem twierdzić, że tak świetnie rokującej grupy młodziutkich piłkarzy Ferguson na swoim zapleczu nie oglądał od kilkunastu lat.

Oderwijmy się wreszcie od finału. Sezon 08/09 przeszedł do historii. Manchester United po raz 18. został mistrzem Anglii i zrównał się tym samym z Liverpoolem, których Fergie chce już w kolejnym sezonie zrzucić z pieprzonej grzędy. Podopieczni szkockiego trenera wygrali również Puchar Ligi Angielskiej i Tarczę Wspólnoty. Nie zapomnijmy również o zwycięstwie w Klubowych Mistrzostwach Świata w grudniu. Wisienką na diabelskim torcie byłaby wygrana w Lidze Mistrzów, ale Barcelona okazała się lepsza. Mimo wszystko sezon możemy z całą pewnością zaliczyć do udanych, a Barcelonie pogratulować zdobycia potrójnej korony.