Redlog.pl – Manchester United – blog fanów Because we are United

Zacznę hasłem doskonale znanym z historii: "3 razy tak": tak, kibicowałam wczoraj Barcelonie! Tak, kibicuję jej od dawna! Tak, byłam niezmiernie szczęśliwa po finale! Ale, ale, żeby nie było tak jednostronnie i nudno, to nadmienię, że od jakiegoś czasu kibicuję też Manchesterowi i choć nie w takim wymiarze jak Barcy, to styl "Czerwonych Diabłów" zyskał moje uznanie. Pozwolę sobie zatem na krótkie podsumowanie wczorajszego finału z mojej perspektywy.

Są rzeczy, których pisać się nie chce. Są teksty pisane z poczucia dziennikarskiego obowiązku, który niczym stado umęczonych wołów ciągnie opierającego się wszystkimi siłami człowieka. Ale są też sytuacje, które uwiecznić trzeba i które uwiecznić się chce. Są chwile, kiedy człowieka rozpiera duma, kiedy jest zwyczajnie szczęśliwy. A ja byłem dumny i szczęśliwy, mimo wszystko, wczorajszego wieczora, z najlepszą grupą kibiców, jaką miałem przyjemność widzieć. A kto wie, czy nie wygrała by kilku rankingów na kibiców roku. Być może nie jest to mój najlepszy tekst, z pewnych względów nie może takim być. Ale przeczytajcie – wierzę, że warto.

Eric Cantona powraca! Niestety nie zobaczymy go z podniesionym kołnierzykiem na Old Trafford, ale pomimo to legenda Manchesteru United zapewni nam świetną zabawę w kinie!

Już w środę najważniejszy mecz sezonu. Spotkanie, na które czeka cały piłkarski świat - finał europejskiej Ligi Mistrzów UEFA. Takie spotkania nie można po prostu oglądać samemu! Rzym daleko, no i wszyscy się tam nie pomieścimy, także wielu z nas przyjdzie emocjonować się pojedynkiem Manchesteru United z Barceloną przed telewizorami i telebimami. A my już wiemy, gdzie pojawią się kibice United, z którymi będziecie mogli przeżyć ten epokowy pojedynek.

Ostatnio zaintrygowało mnie coś, co pozwoliło mi tutaj skrobnąć parę słów. Mianowicie, tekst niejakiego Pawła Burzały, który poruszył temat bardzo rozbuchanego już przez wszystkich finału Ligi Mistrzów, ale poniekąd zdradził się również ze swoim "kibicowaniem". Mianowicie my, szarzy śmiertelnicy, najzwyczajniej w świecie zdzieramy gardła dla naszego klubu (w większości dla United), traktujemy to jako coś normalnego. Ale Paweł ujawniając swoje marzenia we wczorajszym tekście powiedział, że uwielbia na równi dwa kluby, które właśnie do wspomnianego finału w Rzymie dotarły - Manchester United (nasz, ukochany) oraz FC Barcelonę, naszego przeciwnika.

Niedawno po powrocie z uczelni zastałem moich współlokatorów w kuchni, wielce uradowanych (powód już nie był zbyt istotny). Wszyscy trzymali w ręku otwarte butelki piwa a na stole czekało kilka kolejnych. Na mój widok bez namysłu stwierdzili "Dalej, bierz jedno i pijemy". Ku ich zdziwieniu moja mina wyrażała tylko oburzenie i dezaprobatę. "Przecież to jest Carlsberg, ja tego nie piję!".

Gdy 6 maja w 93. minucie rewanżowego spotkania na Stamford Bridge Andres Iniesta uderzał piłkę, spełniało się moje dziecięce marzenie. Dzień wcześniej cieszyłem się z awansu Manchesteru United do finału Ligi Mistrzów. Natomiast całą środę byłem pełen niepokoju, a głowie ...

Żaden mecz United nie może się odbyć bez obecności silnej reprezentacji warszawskich fanów w pubie. A już zwłaszcza mecz, który zapewnić mógł Diabłom mistrzostwo. I choć część z naszych była na Old Trafford, a część bawiła z MUSC w Katowicach, ...

W ostatnim czasie wielokrotnie spotkałem się, czy to w Internecie czy wśród znajomych, z ciekawymi opiniami kibiców spoza naszego obozu, dzięki którym odnoszę dziwne wrażenie. Tezy te mają udowadniać szeroko pojętą wielką niesprawiedliwość dziejącą się w piłkarskim świecie. Wygląda na ...

Wielu ludzi nie znosi stereotypów. Obrzydliwie pospolitego myślenia, często zakłamanego i niezdrowego. Także w piłce nożnej aż roi się od utartych schematów, którymi posługują się ludzie mający zbyt mały iloraz inteligencji, by stworzyć własne poglądy. Przykłady? Chelsea – klub bez ...