Dimitar Berbatov – nowy „Czerwony Diabeł”!

Napisane przez: Michalina Chabowska w Bez kategorii 2 września 2008 o 1:46 7 komentarzy

Nareszcie stało się to, na co czekaliśmy całe tegoroczne okienko transferowe. Do zespołu Manchesteru United, za 30,75 milionów funtów (do Tottenhamu trafił na wypożyczenie Frazier Campbell), dołączył Dimitar Berbatov. Co do tego, że Bułgar będzie wielkim wzmocnieniem nie mamy chyba żadnych wątpliwości. Jednakże jeżeli już mamy nowego „Czerwonego Diabla”, to wypadałoby zapoznać się troszeczkę z jego karierą i życiem prywatnym. Nieprawdaż?

Początki kariery

Dimitar urodził się 30 stycznia 1981 roku, w Bułgarskim mieście Blagoevgrad. Jego ojciec, Iwan Berbatov, był profesjonalnym piłkarzem stołecznego klubu Pirin Blagoevgrad. Swoją karierę Berba zaczynał w tym samym klubie, jednak dostrzeżony przez legendarnego bułgarskiego trenera, Dimitara Peneva, mając 17 lat, przeniósł się do najlepszego bułgarskiego zespołu – CSKA Sofia. Idąc w ślady ojca, początkowo grał jako lewy pomocnik, a następnie jako obrońca. W pierwszym zespole CSKA zadebiutował w sezonie 1998/99, mając 18 lat. Na „wyrobienie” sobie nazwiska nie musiał długo czekać. Jeszcze w sezonie 1998/99, w 27 meczach strzelił 14 bramek i wraz ze swoim klubem zdobył Puchar Bułgarii. Berbatov nie zawładnął jednak sercami kibiców, ponieważ marnował dogodne sytuacje bramkowe, kiedy CSKA walczyło z Levskim o mistrzostwo w 2000 roku. Jednak strzelenie dziewięciu goli w jedenastu spotkaniach w sezonie 2000/2001 wystarczyło, aby przekonać działaczy Bayeru Leverkusen do podpisania z Berbatovem kontraktu w styczniu 2001 roku.

Bayer Leverkusen

W swoim pierwszym sezonie na niemieckich boiskach Dimitar nie zachwycał. Strzelił tylko 16 goli w 67 spotkaniach i głośno mówiło się, że to nie jest szczyt jego umiejętności. Jednakże tego, ze nie pokazał swoich możliwości w Lidze Mistrzów zarzucić mu nie można. Od bardzo dobrej strony pokazał się w spotkaniach z Lyonem i Liverpoolem, w którym strzelił bramkę. Bardzo dobrze spisywał się także w finale tych elitarnych rozgrywek, w którym Bayer przegrał z Realem Madryt. W sezonie 2002/03 Berbatov stał się pierwszym napastnikiem, jednak nie utrzymał tego miejsca w kolejnym sezonie (16 goli w 24 spotkaniach). W ciągu kolejnych dwóch lat Dimitar udowodnił, że jest jednym z najlepszych napastników w Europie strzelając 46 goli, w tym pięć w Lidze Mistrzów 2004/05.

Tottenham Londyn

Wspaniałe występy nie poszły na marne. W 2004 roku Berbatov zyskał tytuł Najlepszego Bułgarskiego Piłkarza Roku. W 2006 za 16 milionów funtów przeniósł się do klubu angielskiej Premiership, Tottenhamu Hotspur, i tym samym stał się najdroższym bułgarskim zawodnikiem w historii. Po tym jak otrzymał pozwolenie o pracę 1 lipca 2006 r., oficjalnie stał się zawodnikiem „Kogutów”. Debiutując w nowym klubie, podczas sparingowego meczu z Birmingham City, w przeciągu zaledwie dwóch minut strzelił dwie bramki.

Pierwszym golem zdobytym na White Hart Lane, było trafienie przeciwko Sheffield United w Premiership, 22 sierpnia 2006 roku. W nowym zespole Berbatov stworzył wspaniały duet z Robbim Keanem. Obaj zawodnicy znacznie przyczynili się do sukcesów Tottehamu, jakim był ćwierćfinał Pucharu UEFA i piąte miejsce w lidze angielskiej. Sam Dimirar zdobył pięć goli w czterech spotkaniach i dwa razy – w spotkaniach przeciwko Besiktas i Club Brugge – zgarnął nagrodę dla najlepszego zawodnika meczu.

Pomimo dobrej formy strzeleckiej, Berbatov potrzebował trochę czasu, aby przystosować się do Premiership. Jednak kiedy już Bułgar rozpędził się, był niemalże nie do zatrzymania. 9 grudnia 2006 roku, zawodnik zdecydowanie przyczynił się do wysokiego (5:1) zwycięstwa swojej drużyny przeciwko Charlton Athletic. Kilka dni później Tottenham rozgrywał w FA Cup spotkanie z Fulham. Nowy nabytek „Czerwonych Diabłów” wszedł wówczas na boisko w drugiej połowie i strzelił dwa gole. Były to pierwsze bramki Berbatova w tych rozgrywkach. Premierowym trafieniem w Premiership na wyjeździe była bramka zdobyta na Goodison Park przeciwko Evertonowi, kiedy „Koguty” wygrywały 2:1.

Współpraca z Keanem, zaowocowała przyznaniem Dimitarowi nagrody najlepszego zawodnika kwietnia, a także kolejnym tytułem Najlepszego Bułgarskiego Piłkarza Roku. 7 maja 2007 roku Berbatov strzelił setnego gola dla Tottenhamu w sezonie 2006/07, kiedy to Spurs odnieśli zwycięstwo 2:0 nad Charlton Athletic. Pierwszy swój sezon w nowym klubie Berbatov zakończył z 33 występami, 12 golami i 11 asystami.

Dimitar stał się jednym z nielicznych ludzi, którzy zdobyli dwa razy pod rząd nagrodę stacji BBC za bramkę miesiąca. Nagrodzone zostały wówczas trafienia przeciwko Wigan Athletic i Middlesbrough. Należy dodać także, że za swoją wspaniałą postawę na boisku został najlepszym piłkarzem Tottenhamu w sezonie 2006/07. 21 kwietnia 2007 znalazł się w Premiership PFA’s Team, jako jeden z zaledwie trzech zawodników (obok Stevena Gerrarda i Didiera Drogby) nie grających dla zwycięzców ligi – Manchesteru United.

Kiedy 22 grudnia 2007 roku odbyły się derby Londynu, pomiędzy Tottenhamem a Arsenalem, menażer „Kanonierów”, Arsène Wenger, doszukiwał się wielu podobieństw pomiędzy Berbatovem, a Therrym Henry. Pojawiły się wówczas informacje, że Arsenal chciałby pozyskać utalentowanego Bułgara.

W swoim pierwszym finale Berbatov zagrał w Carling Cup, kiedy to „Spurs” zmierzyli się na Wembley z Chelsea. Tottenham wywalczył trofeum, które dla Berbatova było pierwszym zdobytym pucharem w Anglii. Jego nazwisko pojawiło się na nagłówkach gazet po meczu z West Ham United, kiedy to znacznie przyczynił się do zwycięstwa swojej drużyny 4:0.

Miniony – i swój ostatni w Tottenhamie – sezon zakończył z 15 trafieniami, 36 występami i 11 asystami. Swój „żywot” w zespole „Kogutów” zakończył ze 101 występami i 46 zdobytymi bramkami.

Reprezentacja

17 listopada 1999 roku Berbatov zadebiutował w narodowej reprezentacji, w przegranym 0:1 meczu z Gruzją. Wszedł na boisko w 65 minucie, zmieniając Aleksandyra Aleksandrowa. Pięć lat później był w kadrze na ME 2004, na których Bułgarzy odnieśli trzy porażki (bilans bramkowy 1:9). W kwietniu 2007 roku został kapitanem narodowej reprezentacji, w której do tej pory rozegrał 61 spotkań i strzelił 39 bramek.

Bardziej prywatnie

Jak już wcześniej wspomniałam, ojciec Dimitara, Iwan, był profesjonalnym piłkarzem. Jak się okazuje, matka nowego zawodnika United również była powiązana ze sportem. Margarita Berbatov była bowiem bułgarską szczypiornistką. Jako mały chłopiec Dimitar uwielbiał oglądać mecze Milanu i swoją grę wzorował na stylu Marco van Bastena. Następnie, w wieku 15 lat, przyszła fascynacja zawodnikiem Newcastle, Alanem Shearerem, do tego stopnia, że Dimitar nawet sypiał w jego koszulce. Matka obecnego zawodnika „Czerwonych Diabłów” zdradzała, że marzeniem chłopca było zagranie chociaż kilku minut w zespole Newcastle.

Języka angielskiego Berbatov nauczył się podczas… oglądania „Ojca chrzestnego”. Poza futbolem jego hobby jest malowanie i koszykówka.

Interesujące fakty

1. Berbatov strzelił 10 goli w 27 meczach w Lidze Mistrzów.
2. Zdobył 2 bramki w 2 minuty, w jego debiucie w Tottenhamie, w towarzyskim meczu przeciwko Brimingham.
3. W jego debiucie w Premiership, strzelił gola Sheffield United 7 minut po wypuszczeniu na boisko.
4. Zdobywał również bramki dla Tottenhamu w debiutach na arenie europejskiej – na White Heart Line z Club Brugge, a w Stambule z Besiktasiem.
5. Strzelał gole w każdym meczu Spurs w pucharach europejskich – zdobył 5 bramek w 4 spotkaniach Pucharu UEFA.
6. Nauczył się języka angielskiego oglądając „Ojca Chrzestnego”.
7. Kocha rysować i grać w koszykówkę.
8. Wiele razy zdobywał tak prestiżowe tytuły jak: Najlepszy Bułgarski Piłkarz Roku, Najlepszy Bułgarski Piłkarz Roku wg dziennikarzy i Najlepszy Bułagarski Piłkarz Roku wg fanów.
9. Został jednym z dziesięciu Najgorętszych Bułgarów Roku, w pebiscycie organizowanym przez program Goreshto („Gorący”), w bułgarskiej stacji telewizyjnej NOVA TV.

Myślę, że Dimitar będzie dla United znacznym wzmocnieniem. Mam także nadzieję, że wspaniale wprowadzi się do drużyny i wraz z Carlosem Tevezem, Wayne Rooneyem i Cristiano Ronaldo stworzą atak nie do zatrzymania. A jakie jest wasze zdanie, drodzy czytelnicy? Zapraszam do dyskusji!