Dlaczego Park może zostać sprzedany, choć radzi sobie dobrze?

W przeszłości każdy kibic był w stanie wybaczyć Rooneyowi brak goli. W końcu jego wkład w grę był bardzo duży i nie zależało mu wyłącznie na strzelaniu bramek. Teraz sytuacja uległa zmianie. Jednak patrząc obiektywnie, równie dobrze można by było skrytykować zawodnika, który niewiele wnosi do gry, ale strzela bardzo dużo goli. Park Ji-Sung nie należy co prawda do najbardziej bramkostrzelnych zawodników, więc może trochę zbyt surowym jest stosowanie dla niego tych samych argumentów. A to głównie dlatego, że Koreańczyk wnosi do drużyny o wiele więcej niż gol tu bądź tam.

Wielu ludzi twierdziło, że Park nie pasuje do klasycznego ustawienie 4-4-2, gdzie zawodnicy ustawiani są szeroko w trzech formacjach, a terminy: skrzydłowy i najszerzej rozstawiony pomocnik używane są na przemian. W praktyce to wszystko oczywiście jest dużo bardziej dopracowane – są pomocnicy, którzy wspomagają linię ataku oraz tacy, którzy pomagają w obronie.

Podgatunek skrzydłowych, który reprezentują Park oraz Dirk Kuyt, specjalizuje się bardziej w obronie, niż w sztuczkach na skrzydłach. Dzięki ciężkiej pracy na boisku bardzo skutecznie potrafią powstrzymać kontrataki przeciwników. Największą zaletą Parka jest jego inteligencja. W kwestii umiejętności wykorzystania wolnego miejsca na boisku w drużynie z Old Trafford ustępuje tylko Rooneyowi. Kapitan reprezentacji Korei Południowej czasami zdaje się wędrować po boisku, tworząc wolną przestrzeń dla innych zawodników ze swojej drużyny, a jego ciągła zmiana pozycji zwiększa dynamiczność linii ataku United. W ustawieniu 4-2-3-1 nominalnym zadaniem Parka jest krycie ofensywnych zawodników. Bardzo często środkowy ofensywny pomocnik United samotnie przedziera się z piłką i tym samym zamienia się pozycją ze skrzydłowym. Przykład ten stanowi tylko jedno z wielu zagrań drużyny, w którym duży udział ma Park. To nie przypadek, że w spotkaniu z AC Milan na Old Trafford oraz w wyjazdowym meczu z Arsenalem w ubiegłym sezonie tak ważną rolę odegrał właśnie Park, którego płynne ruchy między zawodnikami są w stanie rozbroić nawet najtwardszą obronę.

W elastycznych formacjach zawodnicy United będący w pobliżu Parka zawsze mogą liczyć na zamianę pozycji. Dla kontrastu w klasycznym ustawieniu 4-4-2 podobne ruchy są bardzo ciężkie do wykonania i często niepokojące. W końcu włączenie się ofensywnego pomocnika do ataku jest prostsze koncepcyjnie niż powrót napastnika, który ma wesprzeć linię pomocy. W tej sytuacji Park jest zmuszony do pozostania na pozycji – w przeciwnym wypadku drużyna zostaje narażona na niebezpieczne kontrataki. Ironią zastosowania ustawienia z uwzględnieniem defensywnego skrzydłowego jest to, że dzięki temu możliwe są płynne ruchy zawodników w formacji, co bardzo często uważane jest z kolei za najważniejszą cechę nowoczesnego ofensywnego futbolu. Dodatkowo defensywni skrzydłowi tacy jak Park zmuszeni są do gry pressingiem w najwyższym tempie, co również jest przejawem tego nowoczesnego futbolu. Najważniejszą częścią defensywnej roli Parka jest niestrudzone przerywanie ataków drużyny przeciwnej, zmuszanie kolegów do większego nacisku na rywali oraz wymuszenie na obronie United większego zaangażowania w grę w środku pola. Z reguły zawodnicy są dość przewidujący, żeby – zależnie od sytuacji – wyjść do przodu bądź cofnąć się w głąb pola. W United częstym zjawiskiem jest obrona grająca pressingiem. Nie jest tajemnicą, że od kiedy gra Parka bardziej pasuje do elastycznych ustawień, gra on o wiele lepiej w formacjach typu 4-5-1, ale elastyczność byłego zawodnika PSV ogranicza jego technikę. Kiedy Koreańczyk jest w formie, potrafi dość długo utrzymywać się przy piłce, aby dobrze ją podać. W słabszych momentach oddaje ją prawie za darmo.

Zawodnicy wyszkoleni technicznie są mniej skłonni do straty piłki pod presją przeciwnika. Uzdolnieni zawodnicy, grający w najbliższym otoczeniu Parka, bez trudu potrafią wykorzystać lukę w ustawieniu pojawiającą się, gdy gracze wymieniają się pozycjami. Ostatni finał Ligi Mistrzów, gdzie United grało przeciwko Barcelonie, jest doskonałym tego przykładem.

Podczas gry Gabriel Obertan i Bebe dopiero rozwijają swoje umiejętności, Park ciągle pozostaje podstawowym zawodnikiem. Jednak teraz, gdy Koreańczyk wyjechał na Asian Cup, United jest zmuszone do eksperymentowania z graczami pozostającymi w obwodzie. Może rozwiązaniem jest ściągnięcie Cleverleya z wypożyczenia lub zakup nowego zawodnika?

W związku z przejściem na emeryturę kilku leciwych już piłkarzy oraz dostępnością na rynku kilku klasowych rozgrywających, a także posiadaniem w składzie kilku przyszłościowych młodzieńców, najlepszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem byłby zakup Javiera Pastore. To zaś zepchnęłoby Rooneya na lewą stronę. Kolejnym rozwiązaniem jest powierzenie roli rozgrywającego Andersonowi, skutkujące przesunięciem Rooneya na lewą stronę. W tym wypadku atak powierzono by Dimitarowi Berbatovowi bądź Javierowi Hernandezowi. Jeśli ta alternatywa sprawdziłaby się w praktyce, Park mógłby opuścić Old Trafford już w najbliższym letnim okienku transferowym, ponieważ istnieje wiele powodów sprzyjających jego odejściu. Kapitan reprezentacji Korei Południowej wyjechał na Asian Cup już pod koniec grudnia, lecz po zakończeniu tego turnieju ma zamiar zakończyć swoją reprezentacyjną karierę i skupić się na grze w klubie. Dla zawodnika, który lada chwila skończy trzydzieści lat, będzie to bardzo ważna zima. Jednak jeśli Park zdecyduje się na dalszą grę w reprezentacji, może być to jednocześnie jego pożegnanie z United.