RoM: Ignorancja trenera Arsenalu przysłania prawdę o młodych zawodnikach

Arsene Wenger nie wygrał żadnego trofeum od ponad pięciu lat, więc pomyślmy o rekordowej ilości piłkarzy, którzy rozpoczęli swoje kariery pod jego wodzą, jako o czymś godnym wywyższenia. Odnosi się to do fanów Arsenalu, którzy spędzają godziny na internetowych forach na pysznieniu się, jak mało pieniędzy ich klub wydaje.

Co znaczy każda z tych rzeczy, jeśli nie odnosi się sukcesów na boisku? Obrzydliwe nic. Tottenham Hotspur, Portsmouth, Liverpool, United i Chelsea zdołali wygrywać puchary odkąd Arsenal zdołał unieść jakieś trofeum, a od czasu ich ostatniego mistrzostwa Anglii w 2004 roku ich ligowe pozycje to: 2, 4, 4, 3, 4, 3.

Arsene Wenger miał dopiero 7 lat, gdy Sir Matt Busby po raz pierwszy wygrał ligę ze swoimi „Babes”, drużyną złożoną z młodych chłopaków, którzy przeżyli monachijską katastrofę, a wkrótce zdominowali futbol, zarówno na krajowym podwórku, jak i w Europie. Sir Matt Busby przedstawił plan traktujący o tym, jak United ma być prowadzone. „Jeśli są wystarczająco dobrzy, są wystarczająco dorośli” – powiedział nasz legendarny menadżer. „Jeśli nie wpuścisz ich na boisko, nie dowiesz się, co posiadasz.”

Te ideały zostały przypomniane i kultywowane przez Sir Alexa Fergusona, który zapewniał, że proporcje w naszym składzie zawsze uwzględniają młodych piłkarzy mających wkrótce wznieść United na wyżyny.

Mam zaszczyt podążania śladem Sir Matta, ponieważ wszystko, co czynię, to próby kontynuacji standardów, które wprowadził w życie wiele lat temu.

Sir Alex Ferguson

Kiedy United sprzedali Marka Hughesa, Paula Ince’a i Andrieja Kanczelskisa w lecie 1995 roku, zastąpienie ich grupą chłopaków święcących triumfy w rezerwach powodowało coś więcej niż wyraz zdziwienia na twarzy.

Gary Neville (20 lat), Lee Sharpe (24), Nicky Butt (20), Paul Scholes (20), Roy Keane (24) oraz Phil Neville (18) rozpoczęli mecz na Villa Park. Dołóżmy do tego Davida Beckhama (20), który wszedłszy na boisko w przerwie meczu, zdobył dla nas jedyną bramkę oraz Johna O’Kane’a (20) wprowadzonego ok. 60. minuty.

Ta drużyna na koniec sezonu świętowała zdobycie dubletu, co było niesamowitym osiągnięciem dla tak świeżo sformowanego zespołu, zwłaszcza, iż średnia wieku była tak niska.

Piszę to dlatego, iż jestem absolutnie zdumiony słowami Arsene’a Wengera twierdzącego, iż bez żadnych wątpliwości jest on najlepszym trenerem na świecie wprowadzającym w futbol młodych graczy. Nie tylko z powodu sukcesów naszych młodych piłkarzy w 1996 oraz latach późniejszych (tylko trzy lata później team ten zdobył potrójną koronę, czego nie osiągnął dotychczas żaden angielski klub), podczas gdy jego niedoświadczona drużyna nie zdołała nic wygrać, ale także dlatego, że Ferguson realizował plan Busbiego przez następne 14 lat po dublecie ’96.

Popatrzcie na listę graczy, którzy rozpoczęli tu kariery. Johan Djourou, gdzie zaczynał? Tu. Senderos, gdzie zaczynał? Tu. Clichy, gdzie zaczynał? Gibbs, gdzie zaczynał? Fabregas, gdzie zaczynał? Song, gdzie zaczynał? Diaby nigdy wcześniej nie grał na tym poziomie. Ashley Cole. Jeśli spojrzysz w przeszłość, zobaczysz nieprawdopodobną ilość graczy mających swoje początki w tym klubie.

Arsene Wenger

Cole i Cesc Fabregas (produkt szkółki Barcelony) są jedynymi topowymi piłkarzami, których wymienił. Wymienianie tych piłkarzy jako wartych nazwania wprowadzonymi przez Wengera wydaje mi się nieco obraźliwe.

Djourou kończy w tym roku 24 lata i nie znalazł się nawet w składzie Szwajcarii na mistrzostwa świata. Senderos słabiutki. Clichy ma 25 lat i jest trzecim w kolejce na swoją pozycje w reprezentacji Francji. Song i Diaby z pewnością nie załapaliby się do pierwszej jedenastki United czy Chelsea. Mimo tego, że Clichy jest lepszy od wielu innych, nie przerasta Ashleya Cole’a i Patrice’a Evry.

Wciąż pytany o to, czy jego osiągnięcia górują nad należącymi do innych trenerów, Wenger odpowiada: „Oczywiście. Nie ma nikogo innego na świecie. Spójrzcie na listę piłkarzy, którzy tu startowali.”

Zapytany o sukcesy Sir Alexa Fergusona, powiedział bardzo lekceważąco: „Kiedy tu przybyłem, niemal cała ich [United] drużyna była już gotowa. Ostatnio nie [odnosi na tym polu sukcesów].”

Czy środowa noc nie jest wystarczająco świeża?* Wes Brown, Rafael Da Silva, Bebe, Darron Gibson, Gabriel Obertan i Frederico Macheda – wszyscy „zaczynali” swoje kariery w United. Jeśli Song, Clichy i Diaby mogą znajdować się na liście Wengera, pomimo tego, iż wszyscy trzej przed dołączeniem do Arsenalu mieli już przynajmniej jeden sezon za sobą w pierwszym składzie francuskiego klubu, to wielu piłkarzy Fergusona może równie dobrze być nazwanych „jego”.

Jeśli środowa noc miała miejsce zbyt dawno, rzućmy okiem na weekendowe spotkanie z Liverpoolem. Wystąpili John O’Shea, Jonny Evans, Darren Fletcher, Ryan Giggs, Paul Scholes i Darron Gibson, a Wes Brown siedział na ławce.

Jednak nie daje to całkowitej jasności, więc należy sprawdzić szczegóły. Zatem, analizując najświeższy sezon, pokażę ilu piłkarzy, którzy rozpoczynali swoje kariery w Arsenalu i United, wystąpiło w Premiership w sezonie 2009/2010. Sprawdzę również, ile meczów rozegrali, by dowiedzieć się, jak ważni są dla drużyny. W końcu obliczę średni wiek zawodników, aby dowiedzieć się, czy piłkarze rozpoczynający kariery w United to głównie dzieci z 1996 roku.

Manchester United

30 piłkarzy reprezentowało United w ostatnim sezonie. 15 z nich zaczynało swoje karieru na Old Trafford. (Danny Welbeck, Rafael da Silva, Fabio da Silva, John O’Shea, Jonny Evans, Mame Biram Diouf, Darren Fletcher, Gary Neville, Gabriel Obertan, Wes Brown, Federico Macheda, Ryan Giggs, Darron Gibson, Paul Scholes i Ritchie de Laet)
Odsetek piłkarzy, którzy rozpoczynali kariery w Manchesterze United: 50%

Występy: Danny Welbeck 5, Rafael da Silva 8, Fabio da Silva 5, John O’Shea 15, Jonny Evans 18, Mame Biram Diouf 1, Darren Fletcher 30, Gary Neville 17, Gabriel Obertan 7, Wes Brown 19, Federico Macheda 5, Ryan Giggs 24, Darron Gibson 15, Paul Scholes 28 i Ritchie de Laet 2.
Suma występów: 199

Wiek: Danny Welbeck 19, Rafael da Silva 20, Fabio da Silva 20, John O’Shea 29, Jonny Evans 22, Mame Biram Diouf 22, Darren Fletcher 26, Gary Neville 35, Gabriel Obertan 21, Wes Brown 30, Federico Macheda 19, Ryan Giggs 36, Darron Gibson 22, Paul Scholes 35 i Ritchie de Laet 21.
Średnia wieku: 25

Arsenal

28 piłkarzy reprezentowało Arsenal w lidze w ubiegłym sezonie, 12 z nich zaczynało w Kanonierach (Gael Clichy, Alex Song, Cesc Fabregas, Abou Diaby, Nicklas Bendtner, Denilson, Carlos Vela, Armand Traoré, Vito Mannone, Kieran Gibbs, Craig Eastmond i Jack Wilshere).
Odsetek piłkarzy, którzy rozpoczynali kariery w Arsenalu: 43

Występy: Gael Clichy 24, Alex Song 26, Cesc Fabregas 27, Abou Diaby 29, Nicklas Bendtner 23, Denilson 20, Carlos Vela 11, Armand Traoré 9, Vito Mannone 5, Kieran Gibbs 3, Craig Eastmond 4 i Jack Wilshere 1.
Suma występów: 182

Wiek: Gael Clichy 25, Alex Song 23, Cesc Fabregas 23, Abou Diaby 24, Nicklas Bendtner 22, Denilson 22, Carlos Vela 21, Armand Traoré 20, Vito Mannone 22, Kieran Gibbs 20, Craig Eastmond 19 i Jack Wilshere 18.
Średnia wieku: 22

Piłkarze w Premiership

Rzućmy okiem na piłkarzy, którzy obecnie występują w Premier League, a debiutowali pod wodzą Sir Alexa: Phil Bardsley, Chris Eagles, Ryan Shawcross, Jonathan Spector, Phil Neville, Kieran Richardson, David Jones, David Healy, Jonathan Greening, Danny Higginbotham, Danny Pugh, Sylvan Ebanks-Blake, Frazier Campbell, Danny Wellbeck, Mame Biram Diouf i Tom Cleverley. Nie zapominajmy o Gerardzie Pique i Giuseppe Rossim w Hiszpanii.

Oczywiście lista ta nie zawiera Davida Beckhama, Nickiego Butta, Keitha Gillespiego i wielu innych.

Teraz policzmy piłkarzy, którzy zaliczali pierwsze występy, gdy trenerem był Arsene Wenger i występują obecnie w Premiership: Matthew Upson, Ashley Cole, David Bentley, Kolo Toure, Jermaine Pennant, Sebastian Larsson, … Liczę na pomoc fanów Arsenalu na uzupełnienie tej listy.

Warto dodać, że najwcześniej debiutujący wspomniani zawodnicy (poza Ryanem Giggsem) zaczęli równo z początkiem sezonu 1995/1996 – tylko rok przed objęciem posady trenerskiej w Arsenalu przez Wengera. Ferguson nie ma przewagi dłuższego trenowania United, gdyż wspominamy tu piłkarzy rozpoczynających kariery podczas kadencji Wengera.

Zatem, jakkolwiek Wenger nie uważałby siebie za najlepszego, jakkolwiek nie mówiłby o powinności spojrzenia na porównawczą listę piłkarzy, jestem pewien, że nie może stwierdzić, iż umożliwił debiut piłkarzom, którzy obecnie występują w Premiership powyżej trzydziestki.

Przyszłość?

Rezerwy Manchesteru United: mistrzostwo Premier Reserve League North w 2010, mistrzostwo Premier Reserve League National w 2010, Manchester Senior Cup w 2008 i 2009, Lancashire Senior Cup w 2008 i 2009.

Wnioski

• Sir Alex Ferguson ma więcej piłkarzy w obecnym składzie występujących w Premiership, którzy zaczynali kariery w United niż Arsene Wenger analogicznie w Arsenalu.
• W poprzednim sezonie, piłkarze, którzy zaczynali swoje kariery w United występowali w Premier League częściej niż ci rozpoczynający swoją piłkarską przygodę w Arsenalu.
• Średnia wieku piłkarzy z obecnego składu Czerwonych Diabłów zaczynających w United wynosi 25 lat. Analogiczna średnia w Arsenalu wynosi 22 lata.
• Arsene Wenger nie ma racji twierdząc, że ma lepsze osiągnięcia w wprowadzaniu młodych piłkarzy w światowy futbol niż jakikolwiek inny trener na naszej planecie.
• Arsene Wenger nie ma racji twierdząc, że Manchester United miał wielu piłkarzy zaczynających kariery w tym klubie, lecz obecnie tak nie jest. Z piętnastu piłkarzy, którzy debiutowali w dorosłym futbolu w United i reprezentowali nas w poprzednim sezonie Premiership, dziesięciu ma nie więcej niż 26 lat. Dla lepszego wyobrażenia – Fletcher, najstarszy z tej grupy (26 lat) miał tuzin wiosen za sobą, gdy Wenger dołączył do Arsenalu.

Nie zaprzeczam, że Wenger zrobił podczas swojej kariery świetną robotę we wprowadzaniu młodych piłkarzy w dorosły futbol, ale „oczywiste” twierdzenia o swojej dominacji na tym polu są niewiarygodnie aroganckie, nie mówiąc już o totalnym mijaniu się z faktami. Co więcej, zdanie Francuza, iż Sir Alex nie wkładał wysiłku w wychowywaniu młodych zawodników jest po prostu ignoranckie. Kiedy dodamy, iż młodzi gracze Wengera nie wygrali NIC, mamy w dodatku obrazę rujnującą do końca jego tezy.

Nie wiem, co się stało ostatnio z Wengerem, który przypuszcza cotygodniowe ataki na piłkarzy i kluby, a teraz mówi takie rzeczy, ale jestem zmuszony zgodzić się z Harrym Redknappem w tej materii, co zdarza mi się rzadko.

Kiedy Arsene zawitał do Anglii, był jak profesor oglądający grę. Wszyscy inni byli wrzeszczącymi i podskakującymi wariatami, którzy wyli, iż ten człowiek nie jest taki, jak ci idioci. Jednak teraz to wszystko zwraca się przeciwko niemu. Nie zaznaje wygody. Kłóci się ze wszystkimi. Kiedy przegrywa się kilka spotkań, wszystko się zmienia.

Harry Redknapp

Wszystkie inne dziwne zachowania Wengera mają niewiele wspólnego z nami, ale komentarzy o „produkcji” młodych zawodników nie można zignorować, szczególnie, gdy odnosi się do naszego klubu w jego kłamliwych tezach.

* Mecz Scunthorpe – Manchester United (2:5)