Pierwszą lekcją tego roku szkolnego będzie historia. Omińmy Prehistorię, Starożytność, Średniowiecze i kilka innych epok. Przenieśmy się do XIX wieku i okresu zwanego Rewolucją Przemysłową. Zapoczątkowana na przełomie wieków w Wielkiej Brytanii, doprowadziła do gwałtownego rozwoju techniki. Jednym z powstałych w tamtym czasie wynalazków jest kolej.
W 1825 roku powstała pierwsza linia kolei publicznej łącząca Stockton z Darlington. Niewiele później powołano do życia linię Lancashire & Yorkshire. I to właśnie jej pracownicy postanowili w 1878 roku założyć klub piłkarski Newton Heath LYR (Lancashire and Yorkshire Railway), zyskując przydomek „The Heathens”. Zanim zaczęli jednak zdobywać potrójne i podwójne korony, grali z okolicznymi zespołami lub drużynami wystawianymi przez inne kompanie kolejowe.
Gdy w latach 80. XIX wieku powstawała National Football League, Newton Heath nie było wystarczająco silną drużyną, by wejść w poczet Klubów Założycieli. Musieli zadowolić się grą w stworzonym również w tym okresie Pucharze Anglii (od 1886) i słabszą ligą (od 1889) utworzoną przez Football Alliance (zostali Klubem Założycielem) w ramach rywalizacji dla National Football League. Dopiero w 1892, po połączeniu dwóch wyżej wspomnianych instytucji, udało im się wejść do krajowej pierwszej ligi. I ten pierwszy okres w dziejach United będzie tematem dzisiejszego tekstu.
1886/1887
W tym sezonie rozegrano tylko jeden mecz. W pierwszej rundzie Pucharu Anglii przeciwnikiem kolejarzy było Fleetwood Rangers. Był to pierwszy i zarazem chyba najdziwniejszy mecz w całej historii występów Newton Heath, a także Manchesteru United w tych rozgrywkach. Po 90 minutach gry, na tablicy wyników można było przeczytać 2:2. Sędzia poprosił drużyny o rozegranie dogrywki. Niestety, z nieznanych przyczyn, piłkarze Newton Heath odmówili i mecz został oddany walkowerem drużynie z Fleetwood. Zawodnicy linii kolejowej Lancashire & Yorkshire odpadli już w pierwszej rundzie.
Skład drużyny w meczu z Fleetwood Rangers:
Beckett, Jack Powell, Andrew Mitchell, Tom Burke, Joe Davies, Howells, Earp, Longton, Jack Doughty, James Gotheridge, Davies L.
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z Fleetwood Rangers:
Jack Doughty (2)
Niestety nie byłem w stanie dokopać się do dokładniejszych danych, ale musicie to zrozumieć – mówimy o wydarzeniach sprzed ponad wieku. Niewiele dokumentów się zachowało, a i tak jesteśmy ogromnymi szczęściarzami, że w Internecie można znaleźć takie rarytasy, jak nazwiska graczy i strzelców bramek z meczu sprzed stu dwudziestu lat. Z czasem dane będą już dokładniejsze.
1887/1888 oraz 1888/1889
W tych dwóch latach zawodnicy Newton Heath nie wzięli udziału w rozgrywkach Pucharu Anglii lub nie ma żadnych informacji na temat rozegranych przez nich spotkań. Wiadomo jednak, że same rozgrywki się odbyły. Niestety nie udało mi się dotrzeć do dokładniejszych danych z tego okresu.
1889/1890
Był to pierwszy sezon, w którym zawodnicy Newton Heath wzięli udział w dwóch rodzajach rozgrywek. Pierwszym z nich był opisywany już wyżej Puchar Anglii, drugim zaś liga założona przez Football Alliance. Była to swoista druga liga, gdyż w jej skład wchodziły kluby, które nie zdołały wejść w skład założycieli Football League. Liga ta obejmowała ten sam zasięg, co FL, a nawet nieco dalszy, dzięki czemu zagrały w niej m.in. The Wednesday (pierwszy zwycięzca rozgrywek, wcześniejsza nazwa Sheffield Wednesday), Grimsby Town, czy Sunderland Albion.
Trzeba przyznać, że drużyna z North Street (pierwsza lokalizacja stadionu, dopiero w 1910 roku stadionem drużyny stało się Old Trafford) trafiła najgorzej, jak mogła. Ich rywalem już w pierwszej rundzie rozgrywek został późniejszy zwycięzca Ligi Angielskiej, jeden z jej Klubów Założycieli – Preston North End. Nie ma się co dziwić, że Newton Heath poległo już na tym etapie, doznając sromotnej porażki – 1:6.
Skład drużyny w meczu z Preston North End:
Tom Hay, Charlie Harrison, Jack Powell, Roger Doughty, Joe Davies, Jack Owen, Alf Farman, Craig T., Jack Doughty, George Owen, Edgar Wilson
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z Preston North End:
Craig T.
Niestety, nawet szybka rozłąka z rozgrywkami Pucharu Anglii i całkowite skoncentrowanie się na grze w lidze nie przyniosły The Heathens sukcesu. Kolejarze zakończyli sezon na ósmym miejscu (na dwanaście możliwych) z dwudziestoma punktami na koncie, tracąc do zwycięzcy ligi, wspomnianego wcześniej Sheffield Wednesaday dwanaście punktów, a do ostatniego zespołu, Long Eaton Rangers dziesięć. Należy pamiętać, że wtedy za zwycięstwo otrzymywało się jedynie dwa punkty, a za remis jeden.
Na uwagę zasługują szczególnie dwa mecze – porażka z Grimsby Town 0:7 Abbey Park i zwycięstwo nad Birmingham City w stosunku 9:1 na North Road (pierwszy stadion Newton Heath). Pierwszy z nich był najwyższą porażką klubu w historii. Podobny wynik padł jeszcze aż trzykrotnie – w sezonie 1925/1926 w meczu z Blackburn Rovers na Ewood Park, w sezonie 1930/1931 na Villa Park z Aston Villą oraz w sezonie 1931/1932 w spotkaniu z Wolverhampton Wanderers na Molineux. Gdyby uwzględnić mecze z Football Alliance w oficjalnych statystykach (niestety nie wchodzą one w ich skład), mecz ten znalazł by się na siódmym miejscu na liście najwyższych wygranych wszechczasów.
Statystyki 1. sezonu rozgrywek Football Alliance League:
Miejsce | Klub | M | Z | R | P | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Sheffield Wednesday | 22 | 15 | 2 | 5 | 32 |
2. | Bootle | 22 | 13 | 2 | 7 | 28 |
3. | Sunderland | 22 | 12 | 2 | 8 | 26 |
4. | Grimsby Town | 22 | 12 | 2 | 8 | 24 |
5. | Crewe Alexandra | 22 | 11 | 2 | 9 | 24 |
6. | Birmingham St. Georges | 22 | 10 | 3 | 9 | 23 |
7. | Darwen | 22 | 10 | 2 | 10 | 22 |
8. | Newton Heath | 22 | 9 | 2 | 11 | 20 |
9. | Walsall | 22 | 8 | 3 | 11 | 19 |
10. | Birmingham City | 22 | 6 | 5 | 11 | 17 |
11. | Nottingham Forest | 22 | 6 | 5 | 11 | 17 |
12. | Long Eaton Rangers | 22 | 4 | 2 | 16 | 10 |
Liczba występów zawodników:
22 Jack Doughty
21 Joe Davies
20 Roger Doughty
19 Willie Stewart, Edgar Wilson, Andrew Mitchell
18 Jack Owen
17 Alf Farman , Jack Powell
15 Tom Hay
12 George Owen
11 T. Craig
9 Charlie Harrison
7 William Tait
5 G. Felton, Tom Burke, James Gotheridge
1 James Pedley
Liczba zdobytych bramek:
10 Willie Stewart
9 Jack Doughty
6 Edgar Wilson
4 Alf Farman
3 T. Craig
2 William Tait , George Owen, Joe Davies
1 Roger Doughty
2 Bramki samobójcze
W sumie 40
Bramki/mecz:
0.52 Willie Stewart
0.41 Jack Doughty
0.32 Edgar Wilson
0.24 Alf Farman
0.27 T. Craig
0.29 William Tait
0.17 George Owen
0.10 Joe Davies
0.05 Roger Doughty
1890/1891
W tym roku po raz pierwszy Newton Heath udało się wygrać w pierwszej rundzie Pucharu Anglii i awansować do dalszej części rozgrywek. Co prawda nie dali rady przebrnąć przez drugi etap, jednak to właśnie w tym roku po raz pierwszy w oficjalnych dokumentach odnotowano zwycięstwo naszej drużyny w tych rozgrywkach. Jej łupem padło Higher Walton, które pozwoliło strzelić sobie dwie bramki, nie zdobywając żadnej. W drugiej rundzie na drodze złoto-zielonych (w tamtych czasach właśnie takie były kolory klubu) trafili na Bootle Reserves, z którym przegrali na wyjeździe 0:1. Co ciekawe, można przypuszczać, że Newton Heath grało składem rezerwowym, gdyż większość z tych zawodników pojawiła się tylko raz w barwach zespołu (więcej w statystykach na końcu tekstu) lub w lidze zagrała zaledwie kilka spotkań. W tym kontekście porażka nabiera nieco innego wyglądu. Choć trudno cokolwiek ocenić mając tak szczątkowe dane.
Skład drużyny w meczu z Higher Walton:
J.F. Slater, Andrew Mitchell, Jack Powell, Roger Doughty, Robert Ramsay, Jack Owen, Alf Farman, Willie Stewart, George Evans, Bob Milarvie, William Sharpe
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z Higher Walton
George Evans, Alf Farman
Skład drużyny w meczu z Bootle Reserves:
Gyves, Jack Powell, Jack Owen, Andrew Mitchell, G. Felton, Rattigan, O’Shaughnessy, Dale, Turner, T. Craig, Donnelly
W lidze poszło mniej więcej tak, jak w poprzednim sezonie, czyli nie najlepiej. The Heathens ukończyli o jedną pozycję niżej z siedemnastoma oczkami na koncie, tracąc do zwycięzcy, Stoke City szesnaście punktów, z przewagą nad Sheffield Wednesday, które zajęło ostatnie (!) miejsce, wynoszącą jedynie cztery punkty. Najwyższą porażką w sezonie zakończył się mecz z Nottingham Forest na Twon Ground. Newton Heath ulegli 2:8 (czy ten wynik z tym zespołem nie wygląda dość znajomo? Wystarczyłoby odwrócić cyferki i zamienić 2 na 1…), a honor zespołu obronili Farman i Ramsay. Najwyższe zwycięstwo The Heathens odnieśli nad Crewe Alexandra. Na tablicy wyników widniało wtedy 6:3 dla Newton. Bramki strzelali: Willie Stewart (2), T. Craig, George Evans, Alf Farman oraz Robert Ramsay.
Miejsce | Klub | M | Z | R | P | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Stoke City | 22 | 13 | 7 | 2 | 33 |
2. | Sunderland | 22 | 12 | 6 | 4 | 30 |
3. | Grimsby Town | 22 | 11 | 5 | 6 | 27 |
4. | Birmingham St. Georges | 22 | 12 | 2 | 8 | 26 |
5. | Nottingham Forest | 22 | 9 | 7 | 6 | 25 |
6. | Darwen | 22 | 10 | 3 | 9 | 23 |
7. | Walsall | 22 | 9 | 3 | 10 | 21 |
8. | Crewe Alexandra | 22 | 8 | 4 | 10 | 20 |
9. | Newton Heath | 22 | 7 | 3 | 12 | 17 |
10. | Birmigham City | 22 | 7 | 2 | 13 | 16 |
11. | Bootle | 22 | 3 | 7 | 12 | 13 |
12. | Sheffield Wednesday | 22 | 4 | 5 | 13 | 13 |
Liczba występów:
22 Robert Ramsay, Alf Farman, Bob Milarvie, J.F. Slater
21 Willie Stewart, Robert Doughty
20 William Sharpe
18 Jack Owen
17 Andrew Mitchell
15 T. Craig, John Clements
12 George Evans
4 Jack Doughty, Jack Powell
2 J. Denman, Mcmillan
1 G. Felton, I. Phasey, E. Sadler
Liczba bramek:
7 Robert Ramsay
6 William Sharpe
5 Willie Stewart, Alf Farman
4 Bob Milarvie
3 George Evans
2 Jack Doughty, T. Craig, Jack Owen
1 Bramki samobójcze
W sumie 37
Bramki/mecz:
0.50 Jack Doughty
0.32 Robert Ramsay
0.30 William Sharpe
0.25 George Evans
0.24 Willie Stewart
0.23 Alf Farman
0.18 Bob Milarvie
0.13 T. Craig
0.11 Jack Owen
1891/1892
Pierwszy naprawdę udany sezon w wykonaniu zielono-złotych. W Pucharze Anglii kolejarze dotarli do czwartej rundy, po drodze pokonując drużynę, na myśl o której zgrzytamy zębami – Manchester City. Newton Heath rozgromiło niebieskich aż 5:1, po raz pierwszy pokazując, kto jest lepszy. Drugą rundę otrzymali walkowerem od zespołu Heywood. W trzeciej pokonali South Shore 2:0, by odpaść dopiero w kolejnym etapie rozgrywek z Blackpool po bardzo zaciętym, wnioskując z wyniku (3:4), meczu.
Skład drużyny w meczu z Manchester City:
J.F. Slater, Bob McFarlane, John Clements, Roger Doughty, Willie Stewart, Jack Owen, Alf Farman, Alf Edge, J. Sneddon, William Sharpe, Arthur Henrys
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z Manchester City:
Alf Farman (2), Roger Doughty, Alf Edge, J. Sneddon
Musicie przyznać, że oglądanie tych nazwisk w kontekście wygranej z City sprawia, że zaczynamy darzyć sympatią piłkarzy, których nie mają prawa pamiętać nawet nasi dziadkowie. Pierwsze derby dla nas! I to z jakim rezultatem.
Skład drużyny w meczu z South Shore:
J.F. Slater, Bob McFarlane, John Clements, Jack Owen, Willie Stewart, Arthur Henrys, Alf Farman, Roger Doughty, Jack Doughty, J. Sneddon, Alf Edge
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z South Shore:
Jack Douhty, Alf Farman
Skład drużyny w meczu z Blackpool:
J.F. Slater, Bob McFarlane, John Clements, Roger Doughty, Willie Stewart, Jack Owen, Alf Farman, J. Denman, J. Sneddon, Arthur Henrys, Alf Edge
Strzelcy bramek zdobytych w meczu z Blackpool:
Alf Edge (2), Alf Farman
Rozgrywki ligowe również były bardzo udane dla kolejarzy z Lancshire. Po dwuletnim kołataniu się w drugiej połowie tabeli, piłkarze z North Street pokazali klasę, plasując się na drugim miejscu, tuż na Nottingham Forest i tracąc do mistrzów jedynie dwa punkty. Niestety, na cztery kolejki przed końcem Newton Heath przegrało z Nottingham na ich stadionie 0:3 (była to zarazem najwyższa porażka w sezonie). Gdyby wynik był odwrotny, Newton Heath cieszyłoby się z pierwszego w historii pierwszego miejsca – mistrzostwa Football Alliance League.
Był to ostatni rok, w którym Newton Heath grało w słabszej lidze, utworzonej przez Football Alliance. Gdy ta organizacja połączyła się z National Football League, obie ligi zostały połączone, dając początek podziałowi na pierwszą i drugą ligę. Dzięki drugiemu miejscu w tabeli, Newton Heath zyskało sobie prawo do zagrania w przyszłym sezonie w pierwszej lidze i zmierzenia swoich sił z prawdziwymi potęgami angielskiej piłki.
Statystyki 3. sezonu rozgrywek Football Alliance League:
Miejsce | Klub | M | Z | R | P | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Nottingham Forest | 22 | 14 | 6 | 3 | |
2. | Newton Heath | 22 | 12 | 7 | 3 | |
3. | Birmingham City | 22 | 12 | 6 | 5 | |
4. | Sheffield Wednesday | 22 | 12 | 4 | 6 | |
5. | Burton Swifts | 22 | 12 | 2 | 8 | |
6. | Grimsby Town | 22 | 6 | 6 | 10 | |
7. | Crewe Alexandra | 22 | 7 | 4 | 11 | |
8. | Manchester City | 22 | 6 | 6 | 10 | |
9. | Bootle | 22 | 8 | 2 | 12 | |
10. | Lincoln City | 22 | 6 | 5 | 11 | |
11. | Walsall | 22 | 6 | 3 | 13 | |
12. | Birmingham St. Georges | 22 | 5 | 3 | 14 |
Liczba występów:
22 Bob Donaldson, J Sneddon, Willie Stewart
21 Alf Farman, John Clements
19 Alf Edge, J.F. Slater, Arthur Henrys
18 Bob McFarlane
16 Jack Owen
15 Billy Hood, Roger Doughty
4 J Denman
3 William Mathieson, William Sharpe, John Davies
Liczba bramek:
20 Bob Donaldson
16 Alf Farman
7 Alf Edge, J. Sneddon
5 Billy Hood
3 Willie Stewart
2 Roger Doughty
1 William Mathieson, Jack Owen, Bob McFarlane
Strzelec nieznany 4
Bramki samobójcze 2
W sumie 69
Bramki/mecz:
0.91 Bob Donaldson
0.76 Alf Farman
0.37 Alf Edge
0.33 Billy Hood, William Mathieson
0.32 J. Sneddon
0.14 Willie Stewart
0.13 Roger Doughty
0.06 Jack Owen, Bob McFarlane
Pierwsze sezony były dla Newton Heath bardzo trudne i nic nie wskazywało na to, że za kilkadziesiąt lat, już pod zmienioną nazwą i na innym stadionie, staną się największym klubem sportowym na świecie. Pełnym gwiazd piłki nożnej, wybitnych managerów i wielkiego, profesjonalnego sztabu zarządzającego, który będzie pilnował, aby cała ta machina działa sprawnie.
Ze zbioru zwykłych kumpli z pracy powstał mały klub robotniczy grający w okręgowych ligach i odpadający w pierwszych rundach Pucharu Anglii. Szybko zaczęły się kłopoty finansowe, które mogły doprowadzić klub do bankructwa i przekreślić szansę na stworzenie wielkiej legendy piłkarskiej XX wieku. Jednak jedno przypadkowe wydarzenie sprawiło, że na horyzoncie pojawiło się małe czerwone światełko i powstał Manchester United
Ale o tym w następnej części naszego nowego cyklu…
Mam nadzieję, że pomysł nowej serii, która od dzisiaj pojawiać się będzie na łamach naszego serwisu przypadnie Wam do gustu. Razem poznamy kilka fragmentów historii klubu, któremu kibicujemy, poszerzając naszą wiedzę i przeobrażając się z kibicusa beginnusa pospolitusa w kibicusa knowledgusa (więcej o tym tutaj).
Czekamy na Wasze opinie na temat nowej serii i ewentualnych pytań. Obiecujemy, że postaramy się dokopać do odpowiednich danych. Przy okazji czekamy na sugestie co można by w tej serii zmienić. Jakie dodatkowe dane chcielibyście zobaczyć, co jeszcze Was interesuje. Oczywiście przesuwanie się po osi czasu pozwoli nam na zdobywanie dokładniejszych informacji (więcej wiemy o sezonie 1998/1999, niż o tych, które opisałem powyżej).